maandag 25 maart 2013

Easy! Breezy!...... Cheesy?!

Afgelopen weekend was ik een dagje in Scheveningen. Het weer zat niet mee. Ik kan me herinneren dat het de laatste keer in Scheveningen, ergens in september 2012, ook erg slecht weer was. Alleen niet vergelijkbaar zoals afgelopen zaterdag......brrrrr.......Nederland en ook ik zal blij zijn wanneer de lente daadwerkelijk zijn intrede doet.

Ik was om een speciale reden in Scheveningen. Om de zoveel tijd spreek ik af met oud studiegenoten en inmiddels BFF's Diew, Juul en Ber. Dit keer zou het Scheveningen zijn omdat één van ons daar woont. We hebben elkaar tijdens de studie psychologie leren kennen en zijn volgens mij alweer bijna 12 jaar bevriend. Een bijzonder verhaal is dat ik Ber in de eerste week van de studie ben tegengekomen en zij vrij bemoedigende woorden sprak, toen ik mijn twijfel uitte over keuze van de studie. Thanks girl! Ik ben blij dat ik (mede door haar woorden) heb doorgezet!

Doordat we elkaar nu nog maar weinig zien (druk, iedereen woont in een ander deel van Nederland, andere afspraken en verplichtingen, je kent het) vind ik het leuk om wat te bakken voor hen wanneer we afspreken. Dit keer werd het een, in de bewoordingen van Diew, New York cheesecake zoals ie hoort te smaken. Ik heb namelijk zelf nog nooit een New York cheesecake geproefd en ken alleen de NL-versie 'kwarktaart'.


Het verschil tussen een kwarktaart en cheesecake is volgens mij dat cheesecake gebakken wordt in de oven, terwijl kwarktaart opstijft in de koelkast en dus onder de No-bake categorie valt.

 

Benodigdheden (uit the Hummingbird Bakery)

- Springvorm van 23 cm (ingevet en de bodem bekleed met bakpapier)
- 140 gram bloem
- 1/4 theelepel bakpoeder
- 50 gram boter
- 4 eieren en 1 eidooier
- 190 gram suiker
- 1 theelepel vanille extract
- 50 gram suiker
- 900 gram cream cheese (ik gebruikte de luchtige variant van Mon Chou)

 

Bereiding

Verwarm de oven voor op 150 graden Celsius. Voor de bodem doe je bloem, bakpoeder, 50 gram suiker en boter in een kom en klop je deze met een handmixer tot een zanderig mengsel. Voeg de eidooier toe en meng opnieuw. Het mengsel blijft zanderig, maar zal iets natter zijn. Verdeel het mengsel over de bodem van de springvorm en gebruik de bolle kant van een lepel om het mengsel aan te drukken tot een gladde en stevige bodem. Bak 20 tot 25 minuten tot de bodem licht goudbruin is. Laat afkoelen.

Voor de vulling klop je de cream cheese met 190 gram suiker en vanille extract in een kom tot een glad en romig mengsel. Als je een handmixer gebruikt, klop je op de laagste stand. Het belangrijkste is om het mengsel zo kort mogelijk te mengen. Volgens mij om te voorkomen dat de vulling in de oven gaat souffleren en je een barst in je taart kunt krijgen.Voeg de eieren één voor één toe en schraap tussendoor even met een spatel langs de randen van de kom. Voeg pas een volgende ei toe, als de vorige volledig is opgenomen. Je kunt eventueel aan het eind heel even op de hoogste stand kloppen om alles goed te mengen. Voor mijn gevoel is dat niet nodig wanneer je zorgt dat de cream cheese op kamertemperatuur is. Schep de vulling op de bodem en zet deze in een braadslee. Giet heet water in de braadslee, ongeveer tot 2/3 van de bodem. Let op! De meeste springvormen zijn van onder niet waterdicht, dus pak de onderkant van de springvorm in met een laagje folie om te voorkomen dat je een natte zachte bodem krijgt. Bak tussen de 35 en 40 minuten. De vulling hoort in het midden nog een klein beetje te wiebelen en zal verder garen wanneer je de taart uit de oven haalt. Ik heb de laatste 5 minuten, de bovengrill aangezet om de bovenkant een klein beetje te karameliseren. Anders krijg je een hele witte taart! Laat de taart afkoelen en laat hem het liefst 12 tot 24 uur opstijven in de koelkast. Daar schijnt ie nog lekkerder van te worden.Ik heb trouwens zelf het recept gehalveerd en in een springvorm van 18 cm gebakken, omdat we maar met zijn viertjes waren. Het viel me op dat de baktijd wel hetzelfde bleef.


We hebben ervan genoten, met een kop thee weg van de kou!

zondag 3 maart 2013

"Lazy Macarons"

Het meest gelezen bericht op mijn blog is die over macarons. Ik ga ervan uit dat de meeste lezers via Facebook op mijn blog terecht komen. Via statistieken maak ik echter ook op dat mensen via google uit komen op mijn blog, bijvoorbeeld via de zoekterm 'waarom zijn macarons zo duur'? Voor mij in het verleden één van de redenen om zelf macarons te gaan (leren) maken.


Inmiddels heb ik voor mijn gevoel het maken van macarons via de Franse wijze redelijk onder de knie. Zoals ik in een eerder bericht noemde is er ook een andere wijze, namelijk de Italiaanse wijze. Het verschil is dat je volgens de Italiaanse wijze een suikersiroop maakt en op laat koken tot 118 graden Celsius, om deze vervolgens toe te voegen aan een meringue met zachte pieken en verder op klopt tot het mengsel enigszins is afgekoeld. Ik besef me dat ik een vrij lange zin heb getypt, maar voor het gemak ga ik mijn hoofd niet breken over hoe ik deze zin op kan delen. Macarons-grootmeesters als Pierre Hermé en Adriano Zumbo maken hun macarons via deze Italiaanse wijze. Mijn nieuwsgierigheid naar dit alternatief was gewekt.

Hoewel ik inmiddels de Italiaanse wijze pas tweemaal heb geprobeerd, moet ik zeggen dat ik hier de voorkeur aan dreig te geven boven de Franse wijze. Ik gebruikte voor de eerste poging mijn keukenmachine, vanuit de verwachting dat het tijdsbesparend zou werken. Ik kon de meringue op laten kloppen door de machine, terwijl ik mijn aandacht op de suikersiroop kon richten. Dat bleek ook redelijk tijdsbesparend te zijn, ware het niet dat ik deze tijd uiteindelijk moest besteden aan het schoonmaken van de mengkom en klopper waar stukken gestolde suiker op zaten. Niet echt efficiënt dus. Bij de tweede poging gebruikte ik een set goedkope kommen van Action en mijn handmixer. Dat ging stukken beter. Niet alleen omdat het schoonmaken ervan gemakkelijker ging, maar de meringue voor mijn gevoel sneller en steviger werd opgeklopt. Mocht je dit recept willen proberen, dan raad ik je de laatste werkwijze aan.

Benodigdheden (recept volgens Adriano Zumbo)

- suikerthermometer
- 125 gram kristalsuiker
- 40 gram water
- 50 gram eiwit
- 135 gram poedersuiker of suikerbakkerspoeder, gezeefd
- 135 gram amandelmeel, gezeefd
- 45 gram eiwit
- kleurstof, ik gebruik de kleurgel van Americolor

Bereiding

Zeef het poedersuiker en de amandelmeel. Roer dit mengsel goed door elkaar en zeef nogmaals. Vertrouw me, dit helpt om de macarons egaler te maken. Voeg 45 gram eiwit toe en roer tot een glad mengsel. Hier heb je best wat kracht voor nodig. Zet het apart. Dit mengsel wordt overigens 'broyage' genoemd.

Breng de 125 gram kristalsuiker met water aan de kook, zonder te roeren. Laat het opkoken tot 118 graden Celsius. Hiervoor heb je dus een suikerthermometer nodig! Klop ondertussen de 50 gram eiwit tot je zachte pieken hebt. Voeg hier de kleurstof aan toe en klop kort tot de kleur is opgenomen. Wanneer de suikersiroop de 118 graden heeft bereikt giet je deze in een kleine stroom toe aan de meringue en klop deze ondertussen met behulp van de handmixer of keukenmachine tot de buitenkant van de kom wat koeler aan voelt. Volgens het originele recept tot het mengsel zakt tot 50 graden Celsius. Voeg de meringue toe aan je broyage en roer tot een glad beslag. Het beslag moet in linten van je spatel vallen wanneer je wat opschept en in de kom laat vallen.

Spuit rondjes ter grootte van een euro of 2 euro munt op bakplaten die je met bakpapier hebt bekleed. Tik de bakplaten een aantal keren op het aanrechtblad om eventuele luchtbellen te verwijderen. Laat in ieder geval een half uur staan of tot er zich een velletje heeft gevormd. Dit merk je wanneer je met een vinger zachtjes op het beslag tikt en deze niet plakkerig aanvoelt. Verwarm de oven voor op 150 graden Celsius en bak gedurende 16 minuten, in het midden van de oven. Haal de bakplaat uit de oven en haal de macarons eraf wanneer ze afgekoeld zijn.


Als lezer kan ik me voorstellen dat je even nadenkt of het waard is om zoveel extra vaat te hebben EN extra handelingen door de toevoeging van de suikersiroop. Gezien de resultaten die ik boekte via de Italiaanse wijze kan ik je VER-ZE-KE-REN dat deze manier echt aan te raden is. De macarons helften drogen voor mijn gevoel veel sneller, zijn veel stabieler, rijzen meer evenredig en de macarons lijken minder snel aan te branden waardoor de kleuren veel feller lijken dan via de Franse wijze.


Voor het gemak heb ik deze macarons gevuld met Nutella. Ja, die chocoladepasta die je gewoon kant en klaar kunt kopen in de winkel. Lekker en meer tijdsbesparend dan het maken van een ganache. Ik noem ze mijn 'lazy macarons' oftewel een erg smakelijke contradictio in terminis.......

maandag 7 januari 2013

Whatchamacallit?!

Het is al enige tijd geleden dat ik mijn laatste blogbericht schreef. Sowieso ook een tijdje sinds ik heb ingelogd. Dat merkte ik toen ik even niet meer mijn wachtwoord wist, maar dat is goed gekomen! Het was ook goed om te zien, dat ondanks dat ik krap een maand geen nieuwe blog heb geplaatst, er wel bezoekers zijn geweest. Honderd meer dan drie weken terug. Nuff' said!

Vandaag sprak ik BFF Juul, die me erop wees dat ik met de bereiding van de chocolade cupcakes niet had genoemd dat er ook melk toegevoegd moest worden. Dat moet ik nog even rechtzetten, maar is iets voor later. Ze verkeerde ook in de veronderstelling dat ik al een tijdje niks meer had gebakken, gezien mijn gebrek aan posts de laatste weken. Not true, my friend. Ik heb de littekens (van de oven) om het te bewijzen. Een erfenis van mijn eerste poging om spekkoek te maken. Wellicht een blog-post voor later? 

Voor vandaag heb ik namelijk soesjes in de planning staan of eigenlijk Bossche bollen. Tenminste, het begon als een poging tot soesjes, maar ik verkeek me op de rijzing van de soesjes waardoor ze qua formaat tussen soesjes en Bossche bollen in kwamen te zitten. Met mijn hedonistische inslag besloot ik om de bovenkant ook te dippen in chocolade ganache. Gewoon, omdat het kan. Vandaar de referentie naar Bossche bollen.



Het recept komt van de site van 24Kitchen. Daar kwam ik op toen ik laatst Rudolph tijdens zijn bakprogramma Parijse eclairs zag maken. Mijn neefje van 4 is fan van soesjes en vandaag kwam ie op bezoek. Des te meer reden om hem eens te verwennen met zelfgemaakt soesjes.

Benodigdheden (voor 30 soesjes, mini Bossche bollen or whatchamacallit)

- 100 gram boter
- 100 gram melk (ik gebruikte halfvolle)
- 100 gram water (ik gebruikte kraanwater)
- 100 gram bloem
- 4 eieren

Bereiding

Verwarm de oven voor op 210 graden Celsius. Breng de boter met melk en water aan de kook. Haal de pan van het vuur en roer hier de bloem doorheen tot je een bol krijgt. Zet de pan weer op het vuur en blijf roeren tot er wat vet uit het deeg komt. Ondertussen hoor je een zacht gesis. Volgens Rudolph is dat goed, want dat betekent dat je bloem gaar aan het koken is. Haal de pan van het vuur en giet het deeg in een mengkom. Voeg een ei toe en roer tot een glad mengsel. Herhaal dit tot alle vier de eieren zijn opgenomen. In het begin zul je merken dat het deeg wat geschift lijkt, maar als je door blijft roeren, komt het helemaal goed! Vul een spuitzak met een grotere ronde spuitmond en spuit 30 rondjes verdeeld over 2 bakplaten die je bekleed hebt met bakpapier. Volgens mij moet je ongeveer denken aan de diameter van een 2 euro munt. Bak de soesjes gaar in 20 minuten. Naar mijn smaak kwamen ze iets te donker uit de oven, dus dat wordt voor mij de volgende keer iets korter bakken of op een iets lagere temperatuur. Het is belangrijk dat de soesjes wel gaar gebakken zijn, anders storten ze weer in. Ik heb de soesjes ongeveer een kwartier in de oven aflaten koelen voordat ik ze op een rooster plaatste om verder af te laten koelen. Dat schijnt te helpen met het voorkomen van inzakken.

Voor de vulling gebruikte ik een combinatie van vanille botercrème met banketbakkersroom. Hiervoor heb je nodig:
- 250 ml melk
- 75 gram suiker
- 2 eierdooiers
- 1 theelepel vanille extract
- 1 eetlepel bloem
- 400 gram roomboter, op kamertemperatuur.
- 160 gram poedersuiker

Bereiding

Doe de melk en de helft van de suiker in een pan en breng deze al roerende aan de kook. Roer ondertussen de eierdooiers lost met de vanille en resterende suiker in een apart kommetje. Voeg de bloem hieraan toe en meng. Voeg de helft van de warme melk hieraan toe en meng tot een geheel. Doe dit mengsel terug in de pan met melk en kook deze in 3 minuten tijd op een laag pitje. Vervolgens stort je de banketbakkersroom uit op een bord en leg je een stukje vershoudfolie over de room om te voorkomen dat er een velletje vormt. Wanneer de room voldoende is afgekoeld mix je de roomboter en de poedersuiker tot een luchtig mengsel. Voeg hier je banketbakkersroom aan toe en mix tot een luchtig geheel. Prik met een spuitmondje onder in de soesjes en vul de soesjes.



Voor een Bossche bol variant smelt je 100 gram chocolade samen met 50 ml kookroom in de magnetron. Dip je gevulde soesjes met de bovenkant in dit chocolademengsel en laat uitharden op een bord of rooster. 



 Natuurlijk kun je ook gewoon slagroom met wat suiker op kloppen en hier de soesjes mee vullen of als je erg lui bent vullen met behulp van een spuitbus kant en klare slagroom. Met dat laatste is het wel belangrijk om je soesjes zo snel mogelijk op te eten, anders zakt de slagroom weer in. Iets in zegt mij echter dat het sowieso niet lang zal duren voordat je toeslaat!

vrijdag 14 december 2012

Cupcakes Make my Day

Het is vandaag Cupcake dag. Zo heb ik begrepen. Cupcakes zijn één van mijn favoriete dingen om te bakken. Je kunt eindeloos variëren met smaken en je kunt veel kwijt in het decoreren van deze zoete baksels. De afgelopen tijd heb ik een aantal recepten geprobeerd uit boeken als 'Lily's cupcakes', 'Hoe word ik een goddelijke huisvrouw' en 'het Hummingbird bakboek'. Erg lekkere recepten, maar ter ere van cupcake day besloot ik om met een eigen creatie te komen, waarbij ik een paar van mijn favoriete smaken met elkaar combineerde: banaan, caramel en noten. Mijn Inspiratie kwam van 'Walker's Nutty Brazil Caramel'. Wellicht ken je deze snoepjes al en als je ze niet kent, ga dan morgenochtend naar de Jamin om deze te kopen.....of maak deze cupcake........ 


Benodigdheden (voor 12 cupcakes)

- 200 gram bloem
- 1/2 theelepel bakpoeder
- 1 theelepel baksoda (te koop bij toko of AH)
- 1/2 theelepel zout
- 1/2 theelepel kaneel
- 1/4 theelepel vanille extract
- dulce de leche (ik koop ze bij de EMTE)
- 3 grote rijpe bananen, gepureerd (liefst waar het schil bijna zwart is)
- 75 gram lichte basterdsuiker
- 75 gram fijn kristalsuiker
- 1 medium ei
- 75 gram boter, gesmolten
- papieren vormpjes
- eventueel muffinblik

 

Bereiding

Verwarm de oven voor op 175 graden Celsius. Prak de banaan in een kom. Voeg suiker, boter, vanille extract en het ei toe. Meng tot een beslag. Zeef bloem, bakpoeder, baksoda, zout en kaneel. Voeg het bloemmengsel toe aan het banaanmengsel en roer kort tot alle ingrediënten zijn opgenomen. Roer niet te lang, anders worden je cakejes taai. Vul de papieren vormpjes tot driekwart met het beslag. Bak in de oven gedurende 20 tot 25 minuten. Haal ze eruit en laat ze afkoelen op een rek. Snijd aan de bovenkant een stukje uit het midden van de cupcakes en vul deze met een theelepel dulce de leche. Doe het kapje er weer op.

 

Voor de botercrème heb je nodig

- 200 gram boter, ongezouten en op kamertemperatuur
- 200 gram poedersuiker
- karamelsiroop (ik gebruikte die van Starbucks, maar andere merken kunnen ook)

Klop met een elektrische mixer de boter tot deze luchtig is. Voeg de poedersuiker toe en mix minstens 5 minuten tot een luchtig mengsel. Voeg beetje bij beetje ongeveer 2 eetlepels karamelsiroop toe en blijf mixen tot je een geheel hebt. Vul een spuitzak met de botercrème en spuit toefjes op de cakejes.

Voor een extra bite kun je gekarameliseerde noten maken. Hiervoor heb je nodig:
- noten
- 100 gr suiker
- 30 ml water

Doe de suiker en water in een steelpan. Verwarm deze totdat je een lichtbruine karamel krijgt. Roer de noten erdoor en stort de noten uit op een bakplaat die je met bakpapier hebt bekleed. Laat afkoelen en bestrooi de cupcakes met deze noten. 

Voor nog extra smaak snijd je karamelblokjes in stukjes en strooi je deze over de cupcakes. Ik gebruikte  daarnaast strooisels in winterthema die ik bij de Xenos kocht.


Uiteindelijk stelde ik me voor dat dit DE perfecte wintercupcake is met echte winterse smaken. De cupcake lijkt ergens ook op een bergtop, met hier en daar wat besneeuwde rotsen. Stiekem is dit trouwens een muffin die vermomd is als cupcake. Want met het beslag maak je eigenlijk bananenmuffins. De basis is alleen zo lekker smeuïg door de bananen dat wanneer je een toef botercrème erop doet, het zeker niet onder zal doen voor cupcakes. Wanneer je deze cupcake proeft zal het je geen barst schelen hoe je het precies noemt!


maandag 26 november 2012

Nuts For Chocolate

Ik houd van chocolade en ik houd van pindakaas. Ik heb alleen nooit geweten dat ze als combinatie ook erg lekker kunnen zijn. Toen mijn zus op huwelijksreis ging naar Amerika, kreeg ik bij terugkomst een flinke zak gevuld met Oreo's, Twinkies en Snowballs. Erg lekker, maar ook calorierijk. Ik moest haar meerdere keren op het hart drukken dat dit voldoende was en ik geen behoefte had aan duurdere en meer exclusieve dingen (denk aan Uggs voor heren). De Reese's peanutbutter cups zaten er helaas niet tussen. Dat zijn chocolade cups gevuld met een smeuïge pindakaasmengsel. Nu kun je via internet wel deze peanutbutter cups bestellen, maar a) je bent veel geld kwijt aan importkosten en b) stel als ze lekker zijn, dan willen anderen ze ook proeven waardoor je minder voor jezelf over houdt. Laatst zag ik op een blog een recept voorbij komen voor zelfgemaakte peanutbutter cups. Toen dacht ik: 'waarom zoveel geld uitgeven als je ze ook zelf kunt maken'?



Benodigdheden 

(voor 24 peanutbutter cups)
- 200 gram romige pindakaas (zoals van Calvé)
- 400 gram chocolade (melk of puur)
- 3/4 cup poedersuiker.
- 2 tot 3 eetlepels gesmolten boter
- mini cupcake papiertjes (te koop bij de bakwinkel, Jamin, Xenos, etc.)
- bakspray (te koop bij Blokker of de bakwinkel)

Bereiding

Verstuif een dunne laag bakspray over de papiertjes. Smelt 200 gram chocolade in de magnetron of au bain marie. Doe een theelepel gesmolten chocolade in elk papiertje. Strijk de chocolade met de achterkant van de lepel langs de binnenkant van de cupcake papiertjes. Zorg dat de bodem ook volledig bedekt is met een dun laagje chocolade. Laat de papiertjes met chocolade 5 tot 10 minuten in de koelkast opstijven. 


Roer de poedersuiker met pindakaas en 2 eetlepels gesmolten boter tot een samenhangend mengsel. Als het mengsel nog iets te dik is, voeg je nog een beetje gesmolten boter toe. Haal de papiertjes uit de koelkast en vul deze met het pindakaasmengsel. Ik gebruikte voor het gemak een spuitzak. 


Smelt de resterende 200 gram chocolade. Giet bovenop elk hoopje pindakaasmengsel een theelepel gesmolten chocolade en strijk glad. Laat alle cups een half uur in de koelkast opstijven. Daarna kun je de papiertjes eraf halen en serveren.



Het recept is ontzettend gemakkelijk en valt onder de 'no bake' categorie oftewel geen oven nodig. De combinatie van de zoutige pindakaas en de zoete chocolade is echt weldadig. Ik bedacht me dat het ook zo'n handig recept is om vantevoren klaar te maken wanneer je visite verwacht en je kunt eindeloos variëren met de vulling. Voordat je gaat fantaseren over andere vullingen (ik denk al aan frambozen en witte melkchocolade ganache of hazelnoten praline) raad ik je aan om eerst de pindakaas vulling te proberen. Nu ik deze combinatie heb geproefd, heb ik de indruk dat mijn zus toch niet voldoende had meegenomen na haar huwelijksreis. Die Reese's peanutbutter cups hadden er best bij gemogen.