As Easy as Pie

Ik heb gemerkt dat het schrijven van een blog mij een duwtje in de rug geeft om nieuwe dingen te proberen in de keuken. Het lijkt me namelijk heel saai om als lezer steeds hetzelfde voorbij te zien komen. Laatst had ik al een uitstapje gemaakt naar de zuidelijke keuken van Amerika met de klassieke pecan pie. Dit keer was het tijd voor wat sweet potato pie. Blijkbaar het favoriete Thanksgiving gerecht van president Barack Obama.......en ik geef hem groot gelijk!

De zoete aardappel ken ik alleen maar in zijn gewoonlijke vorm. Lekker in zijn vel gaar koken, af laten koelen, pellen en eten maar! Altijd afgekoeld en nooit warm, omdat ik de indruk heb dat deze zoete aardappelen dan NOG zoeter smaken. Het ergste is dat ik ze soms nog eens extra dip in lichte basterdsuiker, maar alleen wanneer niemand het ziet. Guilty as charged!

Genoeg reden om eens de sweet potato pie te proberen. Ooit was ik bang om zelf het deeg te maken voor Amerikaanse pies, maar inmiddels speelt die angst niet meer. Deeg voor Amerikaanse pies is zo simpel om te maken en meestal heb je alleen maar bloem, boter en een snufje zout nodig. De vulling van de sweet potato pie is nog gemakkelijker om te maken, waardoor ik niet helemaal snap dat je in Amerika gewoon kant en klare pie vulling kunt kopen. Wat je trouwens ook gewoon in je kant en klare pie vorm kunt gieten en gelijk de oven in kunt doen. Volgens mij zou het niet goed zijn voor mij als ik in Amerika zou wonen. Count your blessings!

Benodigdheden

- Vlaaivorm van 23 cm in doorsnee en 4 cm diep
- Bakpapier
- 500 gram gedroogde bonen of keramiek bakbonen als je chique wilt doen

Deeg:
- 175 gram bloem, plus wat extra om te bestuiven
- 1/2 theelepel zout
- 1/4 theelepel fijne kristalsuiker
- 50 gram koude boter in blokjes
- 40 gram wit plantaardig vet (ik gebruik Crisco wat je kunt kopen bij de toko of bakwinkel)
- 2 tot 2 1/2 eetlepels ijskoud water

Bereiding

Zeef de bloem, zout en kristalsuiker in een kom. Voeg de boter en het plantaardig vet hieraan toe en wrijf met je vingers tot je een zanderig deeg krijgt. Voeg ijskoude water toe en kneed tot een samenhangend deeg. Wikkel het deeg in vershoudfolie en laat deze een uur in de koelkast rusten. Verwarm de oven voor op 220 graden Celsius. Rol het deeg na een uur uit en bekleed daar je beboterde vlaaivorm mee. Prik met een vork gaatjes in de bodem. Leg vervolgens een vel op maat geknipte bakpapier in de vlaaivorm en verdeel de gedroogde bonen over de bodem. Bak de bodem lichtgoudbruin in 12 minuten en haal uit de oven.

Terwij het deeg in de koelkast rust, begin je alvast met de vulling.

Voor de vulling heb je nodig:
- 500 gram zoete aardappelen (met oranje vruchtvlees)
- 3 medium eieren, losgeklopt
- 100 gram lichtbruine basterdsuiker
- 350 ml gecondenseerde melk in blik (in de supermarkt bij de koffiemelk te vinden)
- 40 gram boter, gesmolten
- 2 theelepels vanille extract of essence
- 1 theelepel kaneel
- 1 theelepel nootmuskaat
- 1/2 theelepel zout

Kook de zoete aardappelen in een grote pan met ruim water gaar in 15 minuten. Giet de aardappelen af en spoel af met koud water. Druk de zoete aardappelen fijn tot een puree en klop de eieren en basterdsuiker er door heen. Voeg de rest van de ingrediënten toe en meng tot een geheel. De vulling zal heel waterig zijn en is in consistentie vergelijkbaar met pannenkoekenbeslag. No worries, in de oven komt het helemaal goed!

Vul de bodem die je voorgebakken hebt met de vulling. Bak 10 minuten op 220 graden Celsius, verlaag dan de temperatuur naar 160 graden Celsius en bak voor de duur van 35 minuten. De vulling is gaar wanneer je een tandenstoker in het midden steekt en deze schoon eruit komt. Laat de taart wat afkoelen voordat je hem serveert.

 Oh en nog een tip: People, share the Pie!

Trick or Treat

Gisteren had ik een baksessie samen met voormalige collega en sinds enige jaren BFF (Best friend forever) M. Overigens heb ik meerdere BFF's, maar dat is geen verhaal voor nu. We hadden elkaar enige maanden niet gezien en waren al sinds vorig jaar van plan om een baksessie te houden. Vanuit drukte steeds weer vooruit geschoven tot afgelopen weekend. 

Het plan was om ons te richten op het bakken en decoreren van cupcakes. Ik merk zelf dat ik vaak behoefte heb aan een thema om niet alle kanten uit te schieten met decoreren, waardoor ik gezien de tijd van het jaar al gauw Halloween voorstelde.

 

Eigenlijk heb ik niks met Halloween. Met mij een groot deel van Nederland, aangezien het vooral gevierd wordt in Amerika en een aantal andere Engels sprekende landen. De gedachte achter Halloween, bedolven onder een dikke laag commerciële winsten, spreekt mij echter wel aan. Als ik Wikipedia mag geloven, waarom zou je daar aan twijfelen, vindt Halloween zijn oorsprong in een herdenking van de doden. Waardoor het raakvlakken krijgt met een boeddhistische viering wat in het najaar gehouden wordt ter ere van je voorouders om hen op deze manier te herdenken. Mooi! Kan ik ook wat met mijn roots doen.

Uiteindelijk zijn we uitgekomen op carrot cake cupcakes, afgesmeerd met een klein laagje botercreme en gedecoreerd met fondant, omdat we beiden fondant wat lekkerder vinden dan marsepein. Ik kan me voorstellen dat anderen daarover van mening verschillen, dus je kunt ook best marsepein gebruiken ter vervanging. Het recept voor de cupcakes heb ik van de website 'joyofbaking.com', waar je recepten kunt vinden die zowel in cups als gram worden beschreven. Handig!

Uitgangspunt was Jack o' Lantern, wiens ziel volgens een oude volkslegende gedoemd is om over de aarde te dolen toen hij na zijn dood zowel door de hemel als de hel werd geweigerd. Zijn beeltenis wordt gebruikt voor uitgeholde pompoenen die je vast wel eens hebt gezien, die worden gebruikt als lantaarn.

Benodigdheden voor carrot cupcakes (van joyofbaking.com)

- papieren vormpjes

- muffin bakblik

- 175 gram bloem

- 1 theelepel baking soda (verkrijgbaar bij AH of toko)

- 1/4 theelepel zout

-1 theelepel kaneel

- 120 gram walnoten, in stukjes gehakt

- 2 eieren, formaat L

- 135 gram suiker (ik heb de helft lichte basterdsuiker genomen en de helft kristalsuiker)

- 160 ml zonnebloem olie

- 1/2 theelepel vanille extract of een zakje vanille suiker

 - 160 ml ongezoete appelmoes of 160 gram geraspte appel

- 225 gram geraspte wortels

Bereiding

Verwarm de oven voor op 170 graden Celsius. Meng in een grote kom de bloem, baking soda, zout en  kaneel. Voeg de gehakte walnoten hieraan toen. Klop in een andere kom de eieren los. Voeg de suiker, olie en vanilla extract hieraan toe en meng alles tot een geheel. Voeg als laatste de appelmoes of geraspte appel en geraspte wortels toe. Voeg het natte mengsel toe aan het droge mengsel en roer wederom tot een geheel. Bak de cupcakes gedurende 20 tot 23 minuten in de voorverwarmde oven.

Laat de cupcakes een minuut in de vorm staan om af te koelen en haal ze daarna eruit om buiten het blik af te koelen. Wanneer de cupcakes voldoende zijn afgekoeld kun je ze afsmeren met botercreme en versieren (volgens thema).

Zorg er wel voor dat je niet teveel van deze cupcakes eet, anders loop je gevaar om oranje uit te slaan!

Mmmmmmacarons!!!!!!!!

Ik ben fan van macarons! 

Sinds ik voor het eerst een hap heb genomen uit een macaron gekocht bij een patissier en nog meer sinds ik ze zelf heb leren maken. Tussen mijn eerste hap tot aan mijn eerste poging om ze zelf te maken heeft trouwens wel ruim een jaar gezeten, waar een aflevering van 'Masterchef Australia' ook deels aan schuldig is geweest. Kijkers van dit programma kunnen zich misschien nog wel de aflevering herinneren waarin de deelnemers een croquembouche van macarons moesten maken aan de hand van receptuur van Adriano Zumbo. Een aantal van deze deelnemers slaagde er niet in om degelijke macarons te bakken, waardoor ik mijn eigen kans van slagen vrij gering schatte en het proberen ervan ging uitstellen. Ik heb ooit ergens gelezen dat zelfs ervaren patissiers uitgaan van 25% aan mislukte macarons per lading. Wellicht verklaart dat waarom ze zo duur zijn, maar kan het ook een teken zijn van de wispelturigheid van deze weerbarstige koekjes en de moeilijkheidsgraad.

Uiteindelijk was ik het beu om steeds veel geld uit geven aan macarons. Lekkere macarons zijn nu éénmaal vrij prijzig. Samen met goede vriendin J. besloot ik eerder dit jaar om het avontuur aan te gaan en dat is op zijn zachtst gezegd 'goed bevallen'. Het recept wat ik gebruik komt van een forum op internet en volgt de Franse manier van macarons maken of om specifiek te zijn de Franse manier om de meringue basis te maken. Er is ook een Italiaanse en Zwitserse manier om meringue te maken, maar daar zal ik nu niet over uitweiden.

Benodigdheden (voor ongeveer 16 macarons)

Voor de schelpen

- 55 gram amandelmeel, gezeefd

- 100 gram poedersuiker, gezeefd

- 50 gram gerijpt eiwit

- 30 gram fijne kristalsuiker

- gel kleurstof

- wegwerpspuitzak

- rond spuitmondje

- bakpapier

Voor botercrème als vulling

- 75 gram boter op kamertemperatuur

- 100 gram poedersuiker

- kwart theelepel vanille extract

Bereiding

Splits een dag voordat je de macarons maakt, de eieren. Bewaar de eiwitten afgedekt in een kom op het aanrecht. De gedachte hierachter is dat de eiwitten op deze manier wat vocht afstaan, waardoor je een droger en stabieler schuim krijgt. Een alternatief is je eiwitten 10 seconden op ontdooistand in de magnetron doen op het laagste vermogen. Zeef het amandelmeel en poedersuiker. Roer dit tot een geheel.

Klop de eiwitten schuimig met een mixer op de laagste stand en voeg in 3 of 4 keer het fijne kristalsuiker toe tot je zachte pieken krijgt. Voeg dan een aantal druppels kleurstof toe aan het eiwit en klop op een hogere stand tot je stevige pieken krijgt. Voeg het geklopte eiwit toe aan het amandelmengsel en roer met een lepel tot je een samenhangend beslag krijgt. Macarons beslag schijn je maximaal 50 keer te mogen roeren. 

Doe het beslag in een spuitzak en spuit kleine rondjes die ongeveer net zo groot zijn als een munt van 1 euro op een met bakpapier bekleedde bakplaat. Als het goed is heb je in totaal 32 rondjes. Laat de gespoten rondjes gemiddeld een half uur tot een uur drogen tot er een velletje op komt. Je kunt dit checken door met een vinger op een rondje te drukken, zonder dat er beslag aan je vinger kleeft. Dit velletje MOET erop zitten voordat je gaat bakken, omdat je anders niet de karakteristieke voetjes krijgt. Een voetje is de rafelige rand onder aan een macaron schelp.

Bak de macarons in een voorverwarmde oven van 140 graden Celsius voor ongeveer 16 tot 20 minuten. De baktijd kan per oven verschillen. De macarons zijn goed, wanneer ze niet meer wiebelen wanneer je er tegen aan tikt en je ze met gemak van het bakpapier kunt halen. Plakken ze nog, dan zijn ze te kort gebakken en kun je ze nog 1 of 2 minuten weer terug in de oven doen.

Voor de botercrèmevulling klop je gedurende 5 minuten alle ingrediënten met een mixer. Vervolgens spuit je de vulling op een helft en doe je daar een andere helft op. Laat de macarons een dag in de koelkast staan voordat je ze eet. Dit geeft de koekjes de kans om wat van de vulling op te nemen zodat je een licht crunchy buitenkant krijgt en een smeuïge binnenkant.

Mocht de eerste poging niet lukken, bedenk dan dat oefening kunst baart.......of dat het ook geen schande is om ze gewoon te kopen om in je behoefte aan macarons te voorzien.......

Less is more

Ik blijf nog even in de sfeer van familie. Vorig week was mijn nichtje T. jarig. Ze werd 1 en deze speciale gelegenheid vroeg om een speciale taart........... wat decoratie betreft dan. De taart zelf bestaat uit een standaard vanille biscuit, vanille botercreme, aardbeienjam EN aangevuld met kersen uit blik. Helaas heb ik de taart zelf niet kunnen proeven, aangezien ik vanwege andere verplichtingen voor het aansnijden van de taart weg moest. 

Op het vlak van decoratie heb ik het redelijk simpel gehouden. Fondant bloemen die ik een dag eerder heb uitgestoken om uit te laten drogen, net zoals de vlinders. De kern van de grotere bloemen is met gouden eetbare verf beschilderd voor wat meer detail. Overigens weet ik niet of het eetbare verf is of niet giftige verf. Daar schijnt volgens de voedselvoorschriften nog best een verschil tussen te zijn. Eetbare verf wordt ook werkelijk door je spijsverteringsstelsel opgenomen en verteerd, terwijl niet giftige verf in dezelfde vorm je lichaam in en uit gaat. Ach ja, zolang het maar niet schaadt.

Het cijfer 1 op de taart bestaat volledig uit fondant zonder tylose en heb ik dezelfde dag nog uitgestoken. Hoe het zo goed recht blijft staan? Mijn geheim is een lollystokje wat voor de helft in cijfer is gestoken EN daarnaast heb ik het cijfer in de oven gebakken om uit te laten harden. Nu vraag je als lezer misschien af of de fondant niet gaat smelten in de oven. Het antwoord is 'nee'. Tenminste zolang je de oven op de laagste stand zet (bij mij is dat 50 graden Celsius) en de oven op een kier zet zodat het niet te heet wordt binnenin.

Uiteindelijk was het resultaat een taart volgens het motto 'less is more'. Op zich niks mis mee, zolang ik in het vervolg wel een hap mag nemen......and more please!!!!!!!!!!

Baby one more time

Vandaag ben ik voor de derde keer oom geworden! Erg leuk en ik ben blij dat het wachten erop zit. Ter ere van de geboorte van mijn neefje M. heb ik traktaties gemaakt voor de kraamvisite. Hierbij heb ik een trend van nu, de 'cake pop', gecombineerd met een klassieke smaakcombinatie, melk met anijs. In de vorm van witte en blauwe muisjes.

De cake pop is sinds enkele jaren erg bekend in Amerika, mede door Bakerella die echt GE-WEL-DI-GE creaties maakt. Sinds dit jaar is de trend overgewaaid naar Nederland. Wie kent de Tel-sell commercial niet waarin een cake pop machine wordt aangeprezen waarin je in enkele minuten een aantal perfect ronde balletjes kunt bakken?

Ik heb zelf een 'no-bake' variant waar ik graag gebruik van maak, waarvoor ik standaard een rolletje Oreo koekjes en een pakje Mon Chou op voorraad heb.

Benodigdheden voor 24 Oreo pops

- 2 rollen Oreo koekjes (zonder chocolade aan de buitenkant).
- pakje Mon Chou van 100 gram.
- lolliestokjes (o.a. verkrijgbaar bij Xenos, Jamin of de betere bakwinkel).
- chocolade naar smaak. Witte melkchocolade is een aanrader!
- strooisel. In dit geval blauwe en witte muisjes, maar disco dip is voor andere gelegenheden ook erg lekker.
- een blok piepschuim (verkrijgbaar bij de hobby winkel).

Bereiding

Verkruimel de Oreo koekjes in een keukenmachine. Voeg de Mon Chou toe en laat de machine draaien tot je een samenhangend deeg krijgt. Rol 24 balletjes en doe deze in een schaal die je bekleed hebt met vershoudfolie. Laat de balletjes ongeveer een half uur opstijven in de diepvries. Smelt de chocolade. Dit kun je au bain marie doen of in de magnetron met intervallen van 30 seconden totdat de chocolade is gesmolten. Dip de bovenkant van een lolliestokje in de gesmolten chocolade en steek deze in een bolletje. Laat vervolgens alle lollies minstens een uur in de koelkast verder opstijven. Smelt de chocolade weer zodat deze vloeibaar wordt. Dip de lollies volledig in de chocolade en tik een aantal keren met het stokje op de rand van de mok om overtollige chocolade eraf te laten glijden. Niet te hard want anders valt het balletje van zijn stokje

Steek elke lollie in het blok piepschuim om ze te laten uitharden. Na ongeveer 3 tot 4 minuten, wanneer de chocolade nog net niet volledig is uitgehard, strooi je de blauwe en witte muisjes op elke lollie. Wanneer de muisjes eraf glijden, betekent dit dat de chocolade nog niet voldoende gestold is. Laat ze dan nog een minuutje staan voordat je de muisjes erop strooit. Laat de lollies een aantal uren in het blok piepschuim staan om de chocolade uit te laten harden. Als cadeau idee is het erg leuk om ze individueel te verpakken in doorzichtige zakjes met een lintje erom heen.

De eerste hap zal je erg doen denken aan warme melk met anijssuiker op een koude winteravond. De tweede hap zal je doen denken aan de volgende Oreo pop die je eventueel zou kunnen nemen..........